Maria Magdalena wie was zij?

Maria van Magdala haar feestdag is 22 juli, wie was zij, en wie kan zij nu zijn voor ons?                                

Zij is opgegroeid in Magdala, een welvarende handelsplaats aan het meer van Galilea, de laatste jaren zijn daar veel opgravingen gedaan en weten we dat de huizen groot werden gebouwd.

Ook was er een grote synagoge.

Er worden veel Maria’s genoemd in de Bijbel: Maria de moeder van Jezus, Maria de zuster van Martha, Maria van Jacobus, Maria van Joses en Maria van Klopas.

 

In de evangeliën komen al deze namen voor,  het was een Joodse naam die alleen gebruikt werd in Israël. De naam Miriam, de zuster van Mozes, is de Hebreeuwse of Aramese naam voor Maria.

In de Bijbel lezen we dat er naast Jezus leerlingen ook vrouwen Jezus volgden op zijn tocht door het land. Jezus had Maria de Magdaleense genezen van 7 boze geesten. Het kan zijn dat Jezus in Magdala geweest is en haar toen heeft genezen. Zij behoorde tot de groep vrouwen die Jezus volgden.

Vrouwen die Hem dienden zijn woorden die bij het apostelschap horen. Het is niet duidelijk of het een permanente groep was, van korte periodes en welke rol zij speelden.

Uit de verhalen weten we dat Jezus mannen en vrouwen gelijkstelde, zoals bij de Samaritaanse vrouw en de overspelige vrouw.

Lees verder

Vreemde , lieve God te mooi om niet waar te zijn.

 

niet in mijn naam

niet in mijn naam

Pater Leo de Jong o.p. ging in zijn preek in op de demonstratie in Frankrijk waarin het bord: Je suis Charlie, werd meegedragen.

In zijn preek zegt hij hierover:

Moord namens God, dat is zo ongeveer de satan zelf: je creëert duisternis in plaats van licht. ‘Toch zie ik Jezus niet lopen met een bordje Je suis Charlie’. Een meditatie over Gods kwetsbaarheid.

Zeg nooit, dat je namens God – of Allah – spreekt of handelt, als je afschuwelijke dingen zegt of doet. Want moord-namens-God is zo ongeveer de satan zelf. Satan betekent oorspronkelijk: de Tegenstander: je zet de schepping op zijn kop en creëert duisternis, in plaats van licht. Ook al roep je nog zo hard: Allah hu akbar, of God wil het, zoals wij christenen deden, toen wij nog niet zo erg lang geleden moslims, joden, ketters, heksen en homo’s te lijf gingen.

Lees verder

Wil jij mij navolgen?

Simon von Cyrene

Simon Van Cyrene

In Telgte, een klein bedevaartsoord in de buurt van Münster, staat een bijzondere Kruisweg. Hij bestaat uit grote beelden, die de gebeurtenissen van Goede Vrijdag laten zien. Het bijzondere aan deze beelden is, dat – anders dan wij gewend zijn – Jezus daarbij op geen enkele statie voorkomt.
Het is, alsof men zelf de plaats van Jezus inneemt als men deze Kruisweg gaat en mediteert. We zien de gebeurtenissen zogezegd vanuit het oogpunt van Jezus.

Als wij dat doen, wordt heel sterk voelbaar, wat Jezus bedoelt als Hij zegt: „Wie mijn leerling wil zijn, neme zijn kruis op zich en volge Mij na.” Wat gebeurt er bij deze navolging van Jezus?

Lees verder

Zondag van de Gevangenen

Delia Brugts OP

Delia Brugts OP

Er was mij gevraagd om op “de zondag van de gevangenen” de overweging te houden in één van de kerken met een stip.

Dit zijn  kerken die ex-gedetineerden zowel godsdienstig als sociaal een dak boven hun hoofd kan geven. Er zijn gedetineerden die tijdens hun gevangenschap (opnieuw) de waarde van hun geloof  en de waarde van een geloofsgemeenschap ontdekken. Jammer genoeg vinden ze na hun straf zelden aansluiting bij een kerk. Bij de kerken met een stip vinden zij mensen die met hen oplopen en hen verder kunnen helpen.  Hieronder vindt u een ingekorte versie van de overweging.

Veel mensen die zo’n thema zouden horen zullen opmerken: wat vreemd, of: wat moet je daarmee op zondag, of: zij hebben straf verdiend, laat ze maar rustig zitten, of: de gevangenis dat is net een hotel, en zo kunnen we wel even doorgaan. Een heel ander geluid horen we in de Bijbel. Gevangenen bezoeken is één van de zeven werken van barmhartigheid. De mens is beeld en gelijkenis van God. Dat ben je en dat blijf je, wat je ook hebt gedaan, je blijft beeld van God. De keuzes die je maakt kunnen verkeerd zijn, je handelen kan verschrikkelijke gevolgen hebben, waardoor je voor jaren in de cel terecht komt. Maar je blijft beeld van God. In het Scheppingsverhaal lezen we: toen God de mens had geschapen zag Hij dat het goed was, zeer goed. We mogen deze mensen daarom ook niet vergeten.

Lees verder

‘Niemand is hopeloos’ – interview met zr. Sara Böhmer

Het volledige interview met zr. Sara staat in dit boek van Arjan Broers: over zeven eigenschappen die horen bij het leven in het voetspoor van Dominicus.

Het volledige interview met zr. Sara staat in dit boek van Arjan Broers: over zeven eigenschappen die horen bij het leven in het voetspoor van Dominicus. Klik voor meer informatie.

In de gevangenis is het begonnen, de congregatie van de dominicanessen van Bethanië. Vrouwen die door de samenleving – en vaak ook door zichzelf – afgewezen werden, kregen een nieuwe kans. Zr. Sara Böhmer: ‘God vraagt niet wie je was, hij wordt geraakt door wat je bent.’

Zuster Sara Böhmer is algemeen overste van de Nederlandse, Duitse en Letse zusters. Zij legt uit hoe zij gevormd is door Lataste en de spiritualiteit van Dominicus. ‘Vaak wordt gezegd dat je naar mensen moet luisteren’, zegt zij. ‘Maar het begint bij zien: wat gebeurt er met je als je een mens echt aankijkt? Dat is cruciaal.’

In welke zin?
‘Wij hebben allerlei manieren om anderen niet te hoeven zien of zelfs te ontmenselijken. De “eigenaren” van de indianen die door Antonio de Montesinos werden aangesproken, zagen hun slaven niet als mensen. Dat ontsloeg hen van een morele verplichting. In onze tijd doen wij hetzelfde. We houden misdadigers en vreemdelingen liefst op afstand. Onze gevangenissen en asielzoekerscentra bouwen we ver van de bewoonde wereld. We zouden die ook midden in de stad kunnen zetten.’
Lees verder

Evangelisatie. Durf het maar

In een cartoon van ‘Peanuts’ loopt Charlie Brown met een bord over straat. De tekst op het bord luidt: ‘Jezus is het antwoord!’ Een van de omstanders reageert hierop met: ‘Maar wat was de vraag dan?’ Zr. Sara Böhmer, overste van de dominicanessen van Bethanië, heeft met Charlie Brown te doen. Over evangelisatie en de principiële gelijkwaardigheid van mensen.

Charlie Brown wil getuigen van iets wat voor hem van levensbelang is. Hij heeft er veel voor over, zonder te weten hoe mensen op zijn getuigenis zullen reageren. Misschien hoopt hij anderen te helpen, maar teleurstellender kan de reactie niet zijn: geen verzet of kritiek, enkel onbegrip!
Soms lijkt het spreken over nieuwe evangelisatie op deze cartoon. In een maatschappij met geluid in overvloed treffen we niet vanzelfsprekend een luisterend publiek aan.

Lees verder

Bindmiddel. Ode aan het touwtje

Dit gaat niet over maïzena, aardappelmeel of lijm. Het gaat gewoon over een touwtje. Je kunt er mee spelen, verbinden en vastbinden. Een luchtige meditatie van zr. Christa Hijstek o.p.

Er zijn veel soorten touw: kabeltouw, klimtouw, bindtouw en vliegertouw. Je kunt een stukje touw samenknopen en met je vingers er de mooiste figuren mee maken: kop en schotel en nog vele andere. Wanneer je met z’n tweeën bent, kun je nog meer figuren maken; je kunt overnemen en zó de ingewikkeldste patronen vormen.

Lees verder

‘Consequent zijn, niet rechtlijnig’ – interview met zr. Delia

Dit interview staat in dit gratis digitale boekje. Klik op de afbeelding om te downloaden.

Dit interview staat in dit gratis digitale boekje. Klik op de afbeelding om te downloaden.

Delia Brugts (1942), dominicanes van Bethanië

‘In Afrika is het gebeurd. Ik was verpleegkundige en werd uitgezonden naar Zambia, waar ik op een katholieke missiepost terechtkwam. Ik was gereformeerd opgevoed en had nogal wat vooroordelen tegen katholieken, maar ik voelde me er echt thuis.

Vooral de dominicanessen spraken me aan, omdat ze heel open en heel consequent waren. Ze moedigden jonge vrouwen die wilde intreden aan om eerst hun school af te maken en een vak te leren. Langzaam maar zeker en heel gedegen droegen de Europese zusters hun werk over aan goed opgeleide Zambiaanse vrouwen.

Een nadeel was wel dat ze mij niet wilden hebben! Ik moest maar in Nederland gaan zoeken. Dus daar stond ik: 35 jaar oud, op een kruispunt in mijn leven.

Lees verder

‘Casa del Migrante’ in Mexico

Dit verslag van zr. Marjolein Bruinen o.p. (foto) stond eerder in ‘Verhandelingen’, het periodiek van de Stichting Religieuzen tegen Vrouwenhandel.

Dit verslag van zr. Marjolein Bruinen o.p. (foto) stond eerder in ‘Verhandelingen’, het periodiek van de Stichting Religieuzen tegen Vrouwenhandel.

Zr. Marjolein Bruinen, dominicanes van Bethanië, bracht tijdens een sabbatical in de VS een bezoek aan een dominicaans project in Mexico, gericht op de opvang van mensen die op drift zijn geraakt, op zoek naar een beter of veiliger leven.

Nadat ik 37 jaar in het buitenland gewoond had, de laatste dertien om een nieuwe gemeenschap te stichten in Riga (Letland), kreeg ik van mijn congregatie een sabbattijd in Berkeley, Californie aangeboden. Onderweg daarheen maakte ik een tussenstop in El Paso, Texas en ben van daaruit de Mexicaanse grens overgegaan om in Ciudad Juarez (berucht om de vele moorden!) een project van dominicanen te bezoeken, het Casa del Migrante.

Eén plastic tasje
Dit huis is opgericht voor de zogeheten deportees: mensen die vaak onder onmenselijke omstandigheden, soms na een maanden- (of jaren)lange tocht lopend door woestijnen en zwemmend over rivieren geprobeerd hebben om over de grens naar de V.S. te komen. De meesten komen met heel hun hebben en houden in een plastic tasje (waarin je vergeefs zoekt naar geld, eten en ‘fatsoenlijke’ kleren), kapotte voeten en dorst en honger aan.
Lees verder