Feest van Christus Koning

Veel christenen aanbidden Jezus Christus – in plaats van hem te volgen. En dat snap ik best.

Hem aanbidden is veel veiliger dan hem te volgen.

Het is vandaag Christus Koning, het einde van het kerkelijk jaar. Volgende week begint alles weer met de advent, de tijd van verwachting. Nu vieren we de apotheose: Christus is koning. Van de geschiedenis, van het heelal. Van alle tijd en ruimte is hij koning. Hij, gestorven als een machteloze misdadiger. En als snotneus.

Ik vraag me wel eens af wat er gebeurd zou zijn als Jezus wel zijn levensherfst had mogen beleven. Stel nou dat hij, zoals bijvoorbeeld de Boeddha, een jaar of 80 had mogen worden en in vrede had mogen sterven, omringd door zijn leerlingen… Welke leer had hij dan achtergelaten?

Afbeeldingsresultaat voor iconen van christus koning

Lees verder

De eerste Maria Magdalenadag van Maasland

PERSBERICHT

Maria Magdalena

De heilige  Maria Magdalena is sinds eeuwen aan de kerken van Maasland verbonden.  Na leeravonden              over deze patroonheilige koos de Rooms Katholieke Sion-gemeenschap van  Maasland er voor haar
jaarlijks te eren met een Patronaatsdag, niet op haar jaardag in juli, maar op de laatste zondag van
september als iedereen weer terug van vakantie is.

Op zondag 30 september jl. was de eerste Maria Magdalenadag, met in de ochtend een bijzondere viering waarin pastor Jan Lamberts en zuster Delia Brugts voor gingen. De dienst werd prachtig muzikaal ondersteund door het koor Let’s Sing Together. Vele parochianen en gasten waren aanwezig in de mooi versierde kerk. Het werd ook een bijzondere viering waarin zuster Delia in haar overweging de rol van Maria Magdalena belichtte als apostel onder de apostelen. “Vooral haar trouw zijn aan Jezus van Nazareth geeft inspiratie voor ons mensen, ” aldus zuster Delia. Tijdens de feestelijke koffie met een speciaal Maria Magdalenakoekje werd er door velen nagepraat  over haar preek.

Een ander hoogtepunt was de officiële oplevering van de vernieuwde Parochiezaal en serre en de onthulling van de muurschildering die kunstenares Anja Eijgenraam in  opdracht van de Pastoraatsgroep Maria Magdalena maakte. Het is echt een Maaslandse Maria Magdalena geworden, met de kastanjeboom uit de parochietuin herkenbaar in beeld, evenals de bloemen en de vogels van hier.

Lees verder

Henrica-Dominica mede stichteres van Bethanië

De tweede zondag in mei is het Moederdag, moeders worden in het zonnetje gezet om alles wat zij doen
en alle liefde die zij geven.

Henrica -Dominica

In de kloosters werd vroeger de Algemene Overste of priorin moeder genoemd.

Zo heette de Mede-Stichteres van onze congregatie moeder Henrica-Dominica en zo wordt zij ook nu nog door veel zusters genoemd.
Wie was zij en waarom is zij nog steeds belangrijk?

Nog geen 2, 5 jaar na de stichting van de dominicanessen van Bethanië stierf pater Lataste, nog maar 36 jaar oud. Moeder Henrica Dominica Berthier bouwde de congregatie waarin ook ex-delinquente vrouwen konden intreden op en uit.

Frankrijk, 8 mei 1866: zuster Henrica-Dominica ontmoet voor het eerst pater Jean Joseph Lataste. Ze had over de jonge dominicaan gehoord en was gefascineerd door dit nieuwe idee: een religieus huis voor vrouwen die uit de gevangenis komen.
Eigenlijk hoorde ze al 23 jaar bij de zusters van de Presentatie van Maria, waar ze verschillende leidende functies had bekleed. Maar nu had ze de jaarlijkse geloften niet hernieuwd en wordt ze dominicanes. Hoewel ze 44 jaar oud is, laat ze alles achter zich om in Bethanië opnieuw te beginnen.

Lees verder

Feest op Aruba

125 jaar Annaschool, Noord, Aruba                                                                                                             

Op 15 januari 1952 kwamen de eerste 7 zusters met de boot in Oranjestad aan en moesten onmiddellijk door naar Noord, waar schoolkinderen vijf van hen met vlaggetjes stonden op te wachten. De Annaschool bestond toen al 69 jaar; ze werd als allereerste school op Aruba gesticht in 1893. Onze zusters hebben er gewerkt tot in 1983 zr. Ancille als laatste met pensioen ging. Zr. Marjolein heeft er ook vijf jaar les gegeven, daarom werd ze uitgenodigd om het 125-jarig jubileum mee te komen vieren, want de andere zusters zijn intussen gestorven of niet meer in staat om te reizen. Voor de Arubaanse zr. Gemma bood dit een perfecte gelegenheid om haar familie nog eens te bezoeken.

Lees verder

Dominicanessen van Bethanië verlaten Thorn

Het grote huis van de zusters dominicanessen van Bethanië in het Limburgse Thorn staat te koop. enkele weken geleden v ierden de zusters
een “appelfeest”, als afscheid van een plaats waar ze woonden of altijd welkom waren om bij te komen.

De algemene oversten van de dominicanessen van Bethanië woonden er ( behalve de eerste ).  Talloze novicen kwamen naar Thorn om appels te plukken voor de verkoop. Zusters die in de kinderdorpen werkten kwamen er uitslapen. Zusters die uit Aruba terugkwamen vonden hier  een nieuw thuis. Zusters uit Italië en Letland waren altijd welkom.

 

Het is het einde van een tijdperk: de verkoop van de grote villa in Thorn, waar de congregatie zo’n 60 jaar geleden neerstreek. Er wonen nu nog vijf zusters. Vier gaan er naar het nabijgelegen Haelen, drie in een oude pastorie en een in een verzorgingshuis waar meer bejaarde medezusters wonen. Een Duitse zuster gaat terug naar Duitsland.

De dominicanessen van Bethanië hebben hierna geen eigen huizen meer in Nederland. Ze kiezen voor huur, vanwege de flexibiliteit. Er zijn 51 zusters met een gemiddelde leeftijd van 82 jaar. In Duitsland en Letland zijn meer jongere zusters, die ook projecten hebben.

L

Catharina van Alexandrië

Op 25 november viert de studentenparochie haar feestdag. Wij waren uitgenodigd om met hen mee te vieren.

Wie is Catharina van Alexandrië?  Zij leefde in de 4e eeuw, haar vader was gouverneur van het Romeinse Rijk. Zij wilde heel veel leren, zo kende zij op haar 15e  alle werken van Plato zegt het verhaal, ze had een hele bibliotheek tot haar beschikking.

Ze was mooi, maar geen een man voldeed aan haar eisen, hij moest meer weten dan zij, zij wilde van hem leren. In een gesprek met een kluizenaar hoorde ze dat er iemand was die  meer wist dan zij, dat was Jezus Christus. In een visioen ontmoette zij Jezus, Hij wilde haar bruid worden. Zij vertelde over haar spirituele bruiloft.

In die tijd moest men knielen en de macht van de koning of keizer aanbidden. Dat deed ze niet ze werd in de gevangenis gegooid en gegeseld. De vrouw van de koning kwam naar haar toe ze wilde weten wie ze was en haar wonden genezen, maar deze waren al genezen door Jezus zelf.   Catharina vertelde haar verhaal, deze vrouw werd gedoopt tezamen met de cipiers.                                                                                                                                                                          

Lees verder

Dominicanen even terug in de Haagse Kloosterkerk

‘Geen polarisatie, maar polariteit.’ Dat was de intentie van de drukbezochte gezamenlijke viering van dominee en gemeenteleden van de protestantse Haagse Kloosterkerk en dominicaanse zusters, broeders en leken, op 22 oktober, bij het einde van het Lutherjaar.

Er klonk een magnificat, er werd gebeden, gezegend, gepreekt en gezwegen. In het koor van de Kloosterkerk in Den Haag vierden zondag ruim 100 mensen de vespers: dominicaanse zusters, broeders en leken uit heel Nederland, samen met leden van de protestantse gemeente. Dominee Margreet Klokke ging voor in gebed en lezingen.

    • Broeders (op de foto Piet Magnin en Jan Bouman) en zusters uit onder meer Voorschoten, Zwolle, Huissen, Venlo, Delft, Rotterdam, Nijmegen en Utrecht waren naar de Kloosterkerk gekomen.
    • Bij de enige overgebleven muur van het klooster, waarschijnlijk van de kapittelzaal.
    • Elementen van de in de Tweede Wereldoorlog gesloopte Duinoordkerk vonden een plek in de Kloosterkerk.
    • Het koor van de kerk liep helemaal vol met ruim 100 mensen.
    • Dominee Margreet Klokke luistert naar de voorzang van René Dinklo en Jozef Essing.
    • Wim Goris vertelde over de geschiedenis van de kerk.
    • Leo de Jong vertelde over de spirituele geschiedenis sinds Luther.
    • Beeld uit het koor van de kerk.

  • Erik Borgman bevroeg de grond waarop wij staan.
Het was een bijzondere en rijke bijeenkomst, op een plek die zelf al rijk is aan geschiedenis, op een steenworp afstand van het Binnenhof. Vanaf pakweg 1404 vierden dominicaanse broeders er hun koorgebed, de Beeldenstorm hield er huis in 1566 en de Reformatie verdreef de dominicanen in 1574. Daarna werden er zieken verpleegd, kanonnen gegoten (!), soldaten gehuisvest en werd het een bloeiende zelfstandige protestantse gemeente.

Op 31 oktober loopt het Lutherjaar af, een jaar van herdenken dat de Reformatie 500 jaar geleden begon. De gezamenlijke vesperviering in de Kloosterkerk moest een ruimte zijn ‘waarin we samen kunnen zwijgen, zingen, bidden en spreken’, zei mede-organisator Arjan Broers, ‘in het vertrouwen dat God zich te kennen geeft in wat er is’.

Daarom mocht ook klinken wat er pijn doet of waar we niet goed uit komen, zoals bijvoorbeeld het zoeken naar gezamenlijke grond, de plaats van de vrouw in de kerk of de uitblijvende erkenning van de protestantse kerken door het rooms-katholieke gezag.

Wim Goris, gemeentelid en kenner van de Kloosterkerk, gaf een geestig exposé over de geschiedenis van de plaats van samenkomst. Hij riep aan het einde van zijn toespraak het beeld op van de mens van Leonardo da Vinci met de vijf overgebleven middeleeuwse dominicaanse kloosterkerken: het hoofd is de bibliotheek, de Broederenkerk in Zutphen. De handen zijn twee boekhandels: Waanders in de Broeren in Zwolle en Dominicanen in Maastricht. De benen zijn de Jacobijnerkerk in Leeuwarden en de Kloosterkerk in Den Haag.

Dominicaan Leo de Jong situeerde de bijeenkomst in de tijd, met een krachtig verhaal over Luther als een mede-kloosterling die God zocht. ‘Hoe vind ik een genadige God?’ die vraag kwelde Luther en zorgde ook voor een doorbraak: het inzicht dat God genade is en dat het niet onze taak is God lief te hebben, maar ons te laten liefhebben, zo maakte hij duidelijk.

Lekendominicaan Erik Borgman riep indringend de vraag op naar de grond waarop we allen staan. ‘Waar wij ook gaan, God is ons altijd vooruit en schept de ruimte waarin wij bestaan’, zei hij. ‘Kunnen wij het er als katholieken en protestanten over eens worden dat wij op deze bodem staan? Ik hoop het, want een andere bodem is er naar mijn overtuiging niet.’

Gezongen werd er ook, het drempelgebed en de zegenbede door ds. Margreet Klokke, een hymne uit de kloosterliturgie, Waar God de Heer zijn schreden zet, het Magnificat en het slotlied Dank, dank nu allen God.

Daarna was er nog een uur lang een levendige en hartelijke uitwisseling tussen protestantse en katholieke gelovigen van deze gastvrije Kloosterkerk.

*Met dank aan Richard Steenvoorde o.p.

De lezingen kunt u lezen op de nieuwsbrief van de Dominicanen