Tien jaar geleden zijn 30 vooraanstaande Duitse theologen ( 15 Protestanten en 15 Katholieken ) samengekomen met het doel: begrip tussen de kerken om dogmatische geschilpunten te bespreken. Het was een informele werkgroep vanuit de Ökumenischer Arbeitskreis evangelischer und Katholischer Theologie ÖAK.
Zij wilden de mogelijkheid onderzoeken om met elkaar avondmaal en eucharistie te vieren vanuit de gedachte: waar twee of drie in mijn naam bijeen zijn, ben Ik in hun midden. ( Math 16: 20 ).
door deze toezegging van Christus aanwezigheid worden en zijn alle gelovigen in Christus verenigd en is dit de dragende grond voor de oecumene.
Het beoogd doel is: een stap vooruit zetten maar dat heeft consequenties: samen vieren van eucharistie en avondmaal.
De praktijk van wederzijdse deelname aan de viering van avondmaal en eucharistie met respect voor de liturgische tradities is theologisch gefundeerd.
Vanaf het begin blijkt er een veelvoud van vormen te zijn, waarop de christenen de maaltijd vierden. De vieringen hadden dezelfde grondlaag, nl het levend houden van de herinnering aan de verrezen Jezus Christus in tekenen van brood en wijn en het vieren van zijn tegenwoordigheid. Zowel in de protestantse als de katholieke traditie is het een sacrament en alle gedoopte gelovigen, zijn in dit sacrament verenigd. Door de doop zijn alle christenen één in Christus, dan kan dat in eucharistie ook zijn, zo betoogt de ÖAK. De gemeenschap wordt niet gemaakt door mensen, maar wordt geschonken van Godswege.
De doop wordt erkend, dit is het gevolg van eenheid van de christelijke kerken zij is deel van de gemeenschappelijke Kerk, deze is niet van mensen maar van Christus. Het is Christus die ons uitnodigt aan de maaltijd, Hij is de gastheer.
Vanuit de geschiedenis
Bij het ontstaan van het proces was er scepsis. Duitsland heeft een sterke oecumenische traditie. Na de Tweede Wereldoorlog ontstond de ÖAK maar ook de hereniging Oost West en de secularisatie. Het zijn vooral de gelovigen die elkaar opzoeken naar wat hen / ons bindt.
Vat II oecumene: In 2017 500 jaar Reformatie, in 2016 komen Paus Franciscus en de Lutherse kerk met een gemeenschappelijke verklaring. Het christendom heeft alleen toekomst als we samen optrekken.
Er zijn nog heel wat hobbels te nemen zoals het ambt: apostolische concessie.
Offerkarakter van de tafelgebeden in het concilie van Trente werd gezegd dat het niet een herhaling is van het offer maar herinnering en tegenwoordig stelling. Er zijn tafelgebeden waar dit niet duidelijk is en verwarring ontstaat ook bij de priesters.
Er is nog veel te doen en te communiceren voor er stapjes gezet kunnen worden.
Lezing van lekendominicaan Karin Bornhijm op